„Tański Paweł” – książki

Książka Głosy i performanse tekstów. Literatura ? piosenki ? ciałoto publikacja z zakresu antropologii współczesności, w pierwszej części z obszaru literaturoznawstwa, w drugiej ? song lyrics studies, w trzeciej zaś ? cultural studies, zawierająca interpretacje rozmaitych tekstów kultury (wierszy, poematów, dziennika, tekstów piosenki, body artu ? performansów) oraz animacji kultury, wykorzystująca narzędzia psychoanalizy, performatyki, geopoetyki, kulturowych studiów miejskich, somatoestetyki, gender studies, ekokrytyki, memory studies, monoseologii, narratologii transmedialnej oraz etnografii przedtekstowej. W czternastu studiach, o różnym profilu gatunkowym, bo czytelnik znajdzie tu rozprawy, artykuły i szkice, podjęto próbę lektury ?pretekstowej?, ?nomadycznej?, wędrującej od literatury do piosenki i body artu, od czytania do słuchania i patrzenia, od ciała do ciała, by zanotować swego rodzaju raporty z ?badań terenowych w światach tekstów i realnych miejsc? w tym ?zeszycie podróżnym pamiętającego interpretatora?.

Narzucającym się rysem poetyki Pawła Tańskiego jest sensoryczna obrazowość, która służy za materialny dowód istnienia, gdyż ogarnia w wyliczeniowej deskrypcji wszystkie dające się pochwycić zmysłami okoliczności bycia. Podmiotowość reprezentują przede wszystkim receptory, toteż otaczający świat zalewają wysokie fale postrzeganych detali, tworząc ramę dla niewyrażalnego bezpośrednio ?Ja?, które niewidzialnie sytuuje się zawsze w domniemanym centrum ruchomego widnokręgu. Opis świata przypomina reportaż totalny, redagowany na potrzeby radia i telewizji, ale zarazem mieści geopolityczne plany boskie, obejmujące wszechwiedzę o rzeczach i zdarzeniach przeszłych i przyszłych, faktycznych i możliwych. Widoki w planie ogólnym zderzają się, niby w filmowym przeciwujęciu, z mikroobserwacją detalu w dużym zbliżeniu. Perspektywa prywatna krzyżuje się ze społeczną; sprawy świata spotykają się z intymnością aktu i erotyku, gdyż ?od kreski jej oczu zaczyna się świat?. z posłowia Piotra Michałowskiego

Codzienność służy zmysłom, a zmysły ? sztuce. W poezji Pawła Tańskiego obserwujemy kilka wzajemnie dopełniających się aktywności artysty, który ulega pokusie przekładu intersemiotycznego. Rywalizują ze sobą malarstwo i muzyka, ale ostatecznie ustępują dziedzinie trzeciej, którą jest sztuka słowa, znajdująca ujście właśnie w poezji. Analityczna rewizja doznań i odpowiedzialnych za nie receptorów odkrywa niezmierzoną wielość barw i dźwięków, także tych bliskich progom postrzegania, ale jakości te bywają unicestwiane nie tylko ograniczeniem rozdzielczości sensorycznej, lecz również stereotypem zamkniętej klasyfikacji i brakiem nazwy. Niekiedy poeta próbuje zdefiniować je synestezją, motywowaną, zbliżoną długością fali barwy i dźwięku. W ten sposób ?czerwień gra między f a fis?. Niezależnie od tych związków, każda gra toczy się w słowie. z posłowia Piotra Michałowskiego