Leopold Stanisław Leon Brzozowski - jeden z najoryginalniejszych polskich filozofów XX wieku, czołowy krytyk literacki okresu Młodej Polski, powieściopisarz, publicysta społeczno-polityczny - żył niespełna trzydzieści trzy lata: urodził się 28 czerwca 1878 roku we wsi Maziarna w powiecie chełmskim guberni lubelskiej, zmarł 30 kwietnia 1911 roku we Francji. Pochodził z rodziny szlacheckiej "wysadzonej z siodła" - jego ojciec Feliks utracił własną posiadłość i był dzierżawcą majątku u hrabiego Poletyłły...
Pisma polityczne to wybór publicystyki najważniejszego polskiego intelektualisty czasów zapomnianej rewolucji z początku XX wieku. Stanisław Brzozowski walczy na wszystkich frontach - z polskim nacjonalizmem, katolickim zaściankiem, carską opresją, inteligencką biernością, endecką hipokryzją. Walczy piórem - jego artykuły interwencyjne, eseje filozoficzne, analizy polityczne i krytyka literacka tworzą głęboki, ale też pełen pasji obraz Polski u progu niepodległości, wstrząsanej krwawym konfliktem społecznym, gnębionej dramatem zacofania, rozdartej klasowo i światopoglądowo. Autor Legendy Młodej Polski interpretuje rodzime tradycje i zachodnie mody intelektualne, czyta satyryków i filozofów - po to, by zrozumieć polskość i stworzyć ją na nowo.
W Mocarzu widzimy polityczny spektakl, w którym nie chodzi o tradycję ani o nowoczesność, a jedynie o wpływy - środowisk, koterii, grup interesu. Wszechmoc spektaklu medialnego nie bierze się bowiem ze złych charakterów - Brzozowski nie pyta o to, czy Mirski bądź Walczak to kanalie, czy ludzie zacni. Pokazuje problem w zalążku zjawiska, które kilkadziesiąt lat później opisywali krytycy nowoczesnego kapitalizmu. O Autorze: Stanisław Brzozowski (1878-1911) - polski filozof, pisarz, krytyk literacki i teatralny, historyk idei. Czerpiąc z twórczości Marksa, Sorela, Nietzschego, Carlyle'a, Shelley'a i kard. Newmana, głosił konieczność zaangażowania twórcy w kształtowanie życia społecznego. Będąc zwolennikiem materializmu historycznego, sprzeciwiał się jednocześnie jego deterministycznej wersji i wszelkim koncepcjom uprzedmiatawiającym człowieka. Był błyskotliwym krytykiem polskiej myśli filozoficzno-społecznej i analitykiem dzieł literackich, a zarazem obserwatorem polskiej i europejskiej codzienności. Piętnował tradycjonalizm, zaściankowość i prowincjonalny charakter głównych nurtów polskiej literatury, szczególnie zaś historycznej powieści „ku pokrzepieniu serc", której reprezentantem (i największym ideowym oponentem Brzozowskiego) był Henryk Sienkiewicz. Jego Idee, Legenda Młodej Polski, Głosy wśród nocy oraz powieści Płomienie i Sam wśród ludzi kształtowały kolejne pokolenia polskiej inteligencji zaangażowanej. O Brzozowskim pisali m.in. Andrzej Stawar (O Brzozowskim, 1961), Czesław Miłosz (Człowiek wśród skorpionów, 1962), Leszek Kołakowski, Adam Michnik, Andrzej Mencwel (Kształtowanie myśli krytycznej, 1976), Maria Janion czy Andrzej Walicki (Drogi myśli, 1977). Stanisław Brzozowski jest patronem środowiska „Krytyki Politycznej", którą wydaje Stowarzyszenie jego imienia.
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro