„Joanna Podgórska” – książki

Trudno odnaleźć twór bardziej złożony od ludzkiego mózgu. I paradoksalnie –twór najmniej poznany. Jesteśmy całkowicie zależni od tej nieco ponadkilogramowej galaretki w naszej głowie. Nastroje, pragnienia, emocje, świadomość, zdolności intelektualne – za to wszystko odpowiada mózg i jego określone struktury, wraz z powstającym w układzie nerwowym szeregiem neuroprzekaz?ników i zmianami zachodzącymi w biochemicznej zupie. To, co oddziałuje na nasz mózg, z czym codziennie się on styka – kształtuje to, jacy jesteśmy. To od nas, od tego, czym – dosłownie i w przenośni – karmimy go codziennie, w ogromnej mierze zależy to, jak funkcjonuje. Modyfikacja naszej diety, zachowania oraz rutyny – i w związku z tym pracy mózgu – ma podstawowe znaczenie dla profilaktyki wielu chorób oraz dla lepszego codziennego funkcjonowania. Możemy zrobić o wiele więcej dla poprawienia sprawności mózgu niż jakiegokolwiek innego narządu naszego ciała. Dzisiaj mamy już pewność, że m.in. to: co i jak jemy w jakiej kondycji są nasze jelita ile czasu dziennie jesteśmy w ruchu jak dużą wagę przywiązujemy do jakościowego odpoczynku i snu w znacznym stopniu definiuje zdrowie i pełnię funkcjonowania naszego mózgu! Dr Asia Podgórska przybliża czytelnikowi zależność między stylem życia a kondycją komórek nerwowych. Jeśli chcesz poznać bliżej swój mózg, zrozumieć, jak neurony komunikują się ze sobą, czym jest neuroplastyczność i skąd bierze się serotonina, ta książka jest właśnie dla Ciebie!

Dotknij nosek, złap paluszek! Wspaniała rymowanka połączona z ćwiczeniami sensorycznymi, dzięki którym maluch oswoi własne ciało. Podczas zabawy z wierszykami dziecko dodatkowo rozwinie słownictwo, pamięć słuchową, koordynację ruchową, sprawność palców, poprawi koncentrację. Propozycje zabaw, mających za zadanie stymulować rozwój sensoryczny, będą dodatkowym wsparciem dla rodzica w pracy z dzieckiem. Warto pamiętać, że ruch rozwija mózg! Ilustrator: Patrycja Fabicka

Planowanie i ewaluacja polityk publicznych to jedne z kluczowych składników programowania polityki publicznej opartej na dowodach. W modelu tym, mającym bezpośrednie zastosowanie w praktyce, poszukuje się rozwiązań pomagających radzić sobie z zalewem informacji w praktycznych warunkach wdrażania konkretnych programów sektorowych, czy sekcjonalnych polityk publicznych.Podręcznik wyróżnia metoda, w której oprócz modeli i narzędzi typowych dla nauki o polityce publicznej wykorzystuje się elementy nauk prawnych, socjologii polityki, organizacji i zarządzania. Treść jest podana w sposób pogłębiony, uporządkowany i przystępny. Oprócz waloru wykładowego, sformułowanie modelowych uściśleń mających wartość analityczną, a zarazem podręcznikową przyczyni się do metodycznego uporządkowania ważnego działu nauki o polityce publicznej, jakim jest programowanie, planowanie, zarządzanie i ewaluacja w politykach publicznych.Podręcznik stanowi ofertę dla studentów administracji, politologii, stosunków międzynarodowych, prawa, ekonomii oraz kierunków pokrewnych na studiach tak licencjackich, jak i magisterskich. Może być także przydatny dla słuchaczy studiów podyplomowych, doktorantów, ale również praktyków administracji rządowej i samorządowej, liderów społecznych, przedstawicieli organizacji pozarządowych oraz osób zainteresowanych sprawami publicznymi.

The title of this study reflects the intention of its editors to include texts relating to both theories and specific deliberative practices with participatory budgeting as a leitmotiv in a concise study.The basic questions which the theory and practice of public policy try to answer is the question about desires in democratic conditions and at the same time an effective formula for balancing centralization and decentralization in decision-making processes. []Participatory budgeting, as one of possible variants of deliberation, is one of those phenomena of public life, the quality of which depends on the relations of the parties involved. The shape of these relationships only to a limited extent depends on the ways of their current practice, because these methods are causally conditioned, and the causes lie in cultural constructions. That is why these relations are not easy to study; it is difficult to reach that deep, because it is difficult to both model the conceptualization of the problem and the methodological approach to such research. These are one of the most difficult and, at the same time, the most promising research areas of public policy. We hope that this book will contribute to their partial exploration. []We hope that our collection of articles will show that governance practices can contribute to strengthening proactive public activities located in the area of the so-called civil democracy.From IntroductionPublikacja w języku angielskim

Na szczególną uwagę zasługuje multidyscyplinarne podejście Autorów, co zresztą wynika z faktu, że reprezentują oni różne dyscypliny naukowe. Biorąc pod uwagę temat opracowania, badanie problemu z różnych perspektyw badawczych jest ze wszech miar uzasadnione (). Rzeczona współpraca międzysektorowa, choć prezentowana w licznych artykułach, nie doczekała się jeszcze spójnej monografii uwzględniającej aktualny stan normatywny oraz analizę praktyki jego realizacji w praktyce samorządowej. Stąd też decyzja o przygotowaniu niniejszej publikacji była w mojej ocenie w pełni uzasadniona. () Książka napisana została bardzo komunikatywnym językiem.Z recenzji dr. hab. Piotra Uziębły, prof. UGDr Joanna Podgórska-Rykała absolwentka Wydziału Prawa i Administracji oraz Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego. Specjalistka z zakresu prawa samorządu terytorialnego, demokracji partycypacyjnej i deliberacyjnej, dialogu obywatelskiego oraz polityki publicznej. Adiunkt w Instytucie Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie. Posiada kilkunastoletnie doświadczenie w zarządzaniu projektami i kierowaniu organizacjami pozarządowymi. Prezes Zarządu Fundacji Uniwersytetu Pedagogicznego PRO UNIVERSITATIS. Współpracowała m.in. z Fundacją Rozwoju Demokracji Lokalnej, Stowarzyszeniem Aktywności Obywatelskiej Bona Fides i Fundacją im. S. Batorego. Czynny samorządowiec. Przewodnicząca Młodzieżowej Rady Miasta (20032006), radna Rady Miejskiej (20062010 i 20142018).Dr Marcin Kępa absolwent Wydziału Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego i Podyplomowych Studiów Prawa Zamówień Publicznych na Uniwersytecie Wrocławskim. Odbył studia doktoranckie na Uniwersytecie Ekonomicznym we Wrocławiu (ekonomia) i Uniwersytecie Śląskim w Katowicach (prawo). Adiunkt w Instytucie Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie. Specjalizuje się w prawie gospodarczym publicznym i administracyjnym, prawie i ekonomice przedsiębiorstw społecznych, nowej ekonomii instytucjonalnej i ekonomicznej analizie prawa. Wiceprezes Zarządu Fundacji Uniwersytetu Pedagogicznego PRO UNIVERSITATIS.

Kulisy słynnych śledztw. Jak domyśliła się, że znaleziona w rzece czaszka to dowód w nierozwiązanym śledztwie? W jaki sposób zdobywała zaufanie informatorów? Jak przekonała seryjnego mordercę do ujawnienia nieznanej milicji zbrodni? Już jako dwudziestoośmiolatka prowadziła najbardziej skomplikowane dochodzenia. Powierzono jej śledztwo w sprawie Mariusza Trynkiewicza i seryjnego mordercy Henryka Morusia. Badała sprawy łapówek branych przez lekarzy i tajemniczej śmierci prezesa NIK-u. W środku nocy jeździła na miejsca zbrodni, przesłuchiwała morderców, oglądała ciała ofiar. Wielokrotnie jej grożono, zastraszano. Niemal wszystkie sprawy, w których oskarżała, zakończyły się wyrokiem skazującym. Prokurator Małgorzata Ronc w rozmowie z dziennikarką "Polityki", Joanną Podgórską, opowiada o kulisach słynnych śledztw i o tym, co musiała poświęcić, by odnieść sukces odnaleźć się w męskim świecie przestępców, milicjantów i donosicieli. Historia niezwykłej kobiety, jej siły i determinacji, które pozwoliły przetrwać w świecie zła i zbrodni

Żyjemy w kraju, gdzie państwem rządzi Kościół, a Kościół od dawna toczy gangrena. Podobno żyjemy w świeckim kraju, w którym panuje rozdział religii i państwa. Joanna Podgórska w swojej książce miażdżąco demaskuje to stwierdzenie i udowadnia, że Polska jest świecka tylko w teorii. W polskich szkołach jest siedem razy więcej lekcji religii niż historii czy chemii. Można sądownie zmusić dziecko do przyjęcia komunii. Z pieniędzy podatników, które miały być przeznaczone np. na walkę ze smogiem, sfinansowano budowę obiektów sakralnych. O aferach pedofilskich i ingerencji w politykę nawet już nie trzeba wspominać. Krzyż, który miał być symbolem miłosierdzia, już dawno spróchniał i nie ma nic wspólnego z istotą chrześcijaństwa. Stał się raczej złym widmem ucisku.