Przy pomocy poetyckiego języka pełnego symboli Federico García Lorca ukazuje historię osadzoną w wiejskiej scenerii Hiszpanii początku XX wieku. Dramat porusza uniwersalne i odwieczne motywy miłości i śmierci, losu i fatum, honoru a także zemsty jako sposobu szukania sprawiedliwości. Prezentowana historia podzielona jest na rozdziały oraz poprzedzona ilustrowaną prezentacją bohaterów opowieści i dwustronicową sekcją „Actividades de pre lectura” zawierającą ćwiczenia wprowadzające czytelnika w tekst książki pod kątem słownictwa i gramatyki. W lepszym rozumieniu tekstu pomagają glosariusze z tłumaczeniami wybranych słówek umieszczone w dolnej części każdej strony. Po każdym rozdziale następuje sekcja „Actividades” podsumowująca rozdział pod kątem treści prezentowanej historii, a także gramatyki, słownictwa i poznanych form językowych, a ponadto wspomagająca rozwój sprawności językowych związanych z przygotowaniem do DELE. W końcowej części książki znajduje się sześciostronicowa sekcja „Reportaje” prezentująca ciekawe informacje związane z okolicznościami powstania utworu, jego kontekstem historycznym, kulturowym i literackim. Książkę zamyka sekcja „Test final” sprawdzająca ogólny poziom zrozumienia i zapamiętania przeczytanej historii, oraz poznanych form językowych, a także sekcja „Programa de estudios” zawierająca zwięzły opis zamierzeń dydaktycznych realizowanych w książce. Bogata szata graficzna (w tym ilustracje wykonane przez uznanych ilustratorów książek o światowej sławie) stanowi doskonały komentarz wizualny do przedstawionej historii i sprzyja lepszemu zrozumieniu słownictwa i wyrażeń znajdujących się w tekście. Książka stanowi doskonałe narzędzie konsolidujące kompetencje i sprawności językowe obejmujące umiejętność czytania, rozumienia ze słuchu, pisania i mówienia. Książki z kolekcji „Lecturas ELI Jóvenes y Adultos” charakteryzują się dbałością o najwyższą jakość edytorską oraz starannym i eleganckim wykonaniem. Seria opracowana została w oparciu o kryteria Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego.
Federico García Lorca był znakomitym dramaturgiem, wybitnym pianistą, sprawnym rysownikiem, ale przede wszystkim charyzmatycznym poetą, wzbudzającym podziw innych twórców. Leonard Cohen nie tylko upamiętnił go w piosence „Take This Waltz”, lecz także nadał imię Lorca swojej córce. Zachwyt nad twórczością poety miesza się często z fascynacją jego życiem: przyjaźniami z Salvadorem Dalím, Luisem Buñuelem, Pablo Nerudą, działalnością społeczną, związkami z hiszpańskim folklorem, porywającą osobowością czy wreszcie tragiczną śmiercią, która dla wielu stała się symbolicznym końcem wolności w Hiszpanii – Lorca został rozstrzelany tuż po wybuchu hiszpańskiej wojny domowej, a zwycięski reżim generała Franco przez lata zacierał informacje na temat tej zbrodni. Tom z serii Biblioteka Narodowa to najobszerniejszy dotąd wybór wierszy Lorki w języku polskim; ukazują się one w znakomitych znanych wcześniej przekładach, uzupełnionych na potrzeby tego wydania przez poetę i tłumacza Marcina Kurka. Po raz pierwszy w Polsce w jednej publikacji znalazł się tu przekład całości książki „Poeta w Nowym Jorku”, pierwsze tłumaczenie próz poetyckich i wykładu o duende. „Duende... Gdzie jest duende? Przez pusty łuk wdziera się wiatr rozumu, który ponad głowami umarłych wieje uparcie w poszukiwaniu nowych pejzaży i nieznanych akcentów; wiatr o zapachu dziecięcej śliny, zgniecionej trawy i welonu meduzy, głosząc niekończący się chrzest nowo stworzonych rzeczy”. – Federico García Lorca, „Teoria i zasada działania duende”, przeł. Marcin Kurek „Dopiero kiedy przeczytałem – choć w tłumaczeniu – wiersze Lorki, zrozumiałem, że jest w nich pewien głos. Nie chodzi o to, że kopiowałem Lorkę; nie ośmieliłbym się. Ale to on dał mi pozwolenie, bym znalazł głos, bym go odszukał, a więc odszukał siebie, siebie niepewnego, siebie walczącego o byt. Z wiekiem zrozumiałem, że za tym głosem idą również wskazówki. Jakie wskazówki? Takie, by nigdy nie skarżyć się od niechcenia. A jeśli chcesz wyrazić wielką, nieuniknioną klęskę, która czeka nas wszystkich, musisz to zrobić, zachowując godność i piękno”. – Leonard Cohen „C’est un génie!” – Artur Rubinstein Federico García Lorca (1898–1936) – legendarny hiszpański poeta i dramatopisarz, artysta wszechstronny (m.in. muzyk, rysownik, aktor). Urodził się i wychował w Andaluzji. W 1919 roku przeniósł się do Madrytu, gdzie zamieszkał w Residencia de Estudiantes, ośrodku skupiającym hiszpańską awangardę literacką i artystyczną. Debiutował w 1921 roku, ale to jego drugi tom, Canciones (1927), został szerzej zauważony. Sławę przyniosły mu Romance cygańskie (1928), a następnie utwory surrealistyczne powstałe podczas pobytu twórcy w Stanach Zjednoczonych i na Kubie (1929–1930), w tym wydana pośmiertnie książka Poeta w Nowym Jorku (1940). Odnosił sukcesy jako autor sztuk, zarówno fars, jak i tragedii. Do najważniejszych jego dramatów należą: Krwawe gody (1933), Yerma (1934) i Dom Bernardy Alba (1936). Był współtwórcą teatru La Barraca, sam również reżyserował i występował na scenie. Zginął rozstrzelany przez nacjonalistyczną bojówkę na początku hiszpańskiej wojny domowej.
Federico García Lorca (1898-1936) to największy poeta hiszpański XX wieku. Sławę, także światową, zyskał dzięki osiemnastu wierszom, cygańskim balladom, które złożyły się na wydaną w roku 1928 książkę Primer romancero gitano (Pierwszy zbiór romansów cygańskich). I choć – dzięki sukcesowi Primer romancero – sławę zyskały później także inne dzieła poety, to nie napisał on już niczego, co mogłoby dorównać tym wspaniałym osiemnastu balladom. Jarosław Marek Rymkiewicz zaczął tłumaczyć wiersze i sztuki teatralne Lorki na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych zeszłego wieku, w tym samym czasie, kiedy tłumaczył Życie jest snem i Księżniczkę na opak wywróconą Calderona de la Barca. Kilka ballad z Primer romancero gitano przełożył specjalnie dla naszego wydania w ubiegłym roku. „Wielki pomysł Lorki – mówi Rymkiewicz – polegał na tym, że eksplozje swojej dzikiej, nadrealistycznej wyobraźni postanowił zamknąć w tradycyjnych, używanych od niemal tysiąca lat formach poezji hiszpańskiej. To odnalezienie idealnej formy (coś, co kompletnie nie udało się nadrealistom francuskim) umieszcza Lorkę wśród największych poetów języka hiszpańskiego – tuż obok autora Poema de mío Cid, obok Świętego Jana od Krzyża i obok autora Soledades Luisa de Góngora. Przełożyłem jedenaście z osiemnastu ballad Primer romancero gitano, ale nie uważam mojej roboty za ukończoną i może kiedyś uda mi się przełożyć również pozostałe”.
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro