„Bańko Mirosław” – książki

Słownik obejmuje około 5 000 haseł, w większości rzeczowników, i wymienia ich typowe połączenia z innymi wyrazami (w sumie 70 000 połączeń). Uwzględnione w słowniku związki wyrazowe są zrozumiałe dla odbiorców, ale dla nadawców mogą być nieoczywiste i często są przedmiotem wątpliwości, a nawet błędów. Słownik odpowiada na takie pytania, jak: co robi parlament? (powołuje kogoś, przyjmuje uchwałę, uchwala coś, zatwierdza), co można zrobić z paszportem? (dostać, otrzymać, uzyskać, wyrobić sobie) oraz jaka może być pamięć? (dobra, doskonała, fenomenalna, fotograficzna, nadzwyczajna, niezwykła, świetna, znakomita albo krótka, słaba, zawodna).

Nowe wydanie cenionego poradnika poświęconego poprawności językowej Polszczyzna na co dzień jest przeznaczona dla osób chcących udoskonalić swoją sprawność komunikacyjną i poszerzyć świadomość językową. Zawiera omówienie zagadnień związanych ze stylistyką, gramatyką, retoryką, wymową, grzecznością językową, komunikacją internetową, pisownią, ortografią i interpunkcją. W książce znalazł się także obszerny poradnik redaktora, a całość zamykają wzory tekstów użytkowych. W nowym wydaniu pojawił się rozdział dotyczący języka niedyskryminującego, a rozdział dotyczący języka w internecie napisano od nowa. W innych rozdziałach znalazły się nowe artykuły, np. Mowa nienawiści. Zaktualizowane zostały zasady pisowni i interpunkcji. Książkę polecamy studentom polonistyki oraz wszystkim, którzy występują publicznie i chcieliby zadbać o estetykę i skuteczność swoich wypowiedzi. Wśród osób, do których kierowana jest Polszczyzna na co dzień, znajdują się między innymi pracownicy administracji i instytucji pozarządowych, aktywiści i działacze społeczni, sędziowie i adwokaci, pisarze, dziennikarze i publicyści, copywriterzy i webmasterzy, redaktorzy i korektorzy, jak również nauczyciele, studenci i uczniowie liceów.

Jedyny tego rodzaju słownik w Polsce i jeden z nielicznych na świecie. Obejmuje około 800 wykrzykników onomatopeicznych - czyli wyrazów typu bęc, bzz, cha-cha, kuku, łubudu, mach, trach, tup, wiu - zilustrowanych ponad 1000 przykładów ze wskazaniem źródła. Ponadto zawiera 3 indeksy, które ułatwiają dobór onomatopei do naśladowanego dźwięku lub ruchu oraz do założonego rymu (co przyda się autorom wierszy dla dzieci). Walory edukacyjne książki powiększa kilkanaście całostronicowych artykułów, które ukazują rolę dźwiękonaśladownictwa i symboli dźwiękowej w funkcjonowaniu języka. Książka zainteresuje wychowawców przedszkoli i nauczycieli szkół podstawowych, autorów wierszy dla dzieci, tłumaczy, scrabblistów, semiotyków, teoretyków literatury, historyków literatury dziecięcej, językoznawców, słownikarzy oraz miłośników słowników.

- wyrazy sprawiające najwięcej kłopotów mówiącym i piszącym po polsku, z objaśnieniami dotyczącymi ich poprawnego użycia - liczne przykłady literackie i prasowe, pokazujące, że błędy zdarzają się nawet mistrzom pióra i że niektóre krytykowane wyrażenia są już tak częste, iż właściwie przestały być błędami - hasła problemowe przekazujące ogólne informacje, np. akcent, apostrof, hiperpoprawność, metafory, norma językowa, zapożyczenia.

Autor omawia słowniki z założenia nieobiektywne, niesłużące celom informacyjnym ani dokumentacyjnym, lecz czystej zabawie, refleksji lub perswazji. Utwory takie - określane tu jako antysłowniki - są przeznaczone do lektury, a nie do szukania informacji, w ich ocenie mniej liczy się wierność w opisie faktów niż pomysłowość, oryginalny styl, walory estetyczne. W niektórych przeważa humor i satyra, w innych - elementy perswazyjne lub refleksyjne. Jedne są narzędziem krytyki lub walki, inne służą tylko rozrywce i zabawie. Dzięki tym cechom antysłowniki zbliżają się do utworów literackich i publicystycznych. Charakteryzując antysłowniki, autor porusza także wiele kwestii związanych ze zwykłymi słownikami, w których te „anty-” przeglądają się jak w krzywym zwierciadle. Książka jest pierwszym polskim opracowaniem tematu, obejmuje systematyczny przegląd antysłowników polskich - od początku XVII wieku po drugą dekadę wieku XXI - i kilku obcych, należących do klasyki gatunku. ****** From the History of Anti-lexicography The book offers an overview of Polish anti-dictionaries - from the beginning of the 17th century to the second decade of the 21st century - and several classic foreign works. These dictionaries are intended for reading, not for seeking information, and their ingenuity, original style, aesthetic values, satire and humour are more important than their fidelity to facts.

Autor omawia słowniki z założenia nieobiektywne, niesłużące celom informacyjnym ani dokumentacyjnym, lecz czystej zabawie, refleksji lub perswazji. Utwory takie ? określane tu jako antysłowniki ? są przeznaczone do lektury, a nie do szukania informacji, w ich ocenie mniej liczy się wierność w opisie faktów niż pomysłowość, oryginalny styl, walory estetyczne. W niektórych przeważa humor i satyra, w innych ? elementy perswazyjne lub refleksyjne. Jedne są narzędziem krytyki lub walki, inne służą tylko rozrywce i zabawie. Dzięki tym cechom antysłowniki zbliżają się do utworów literackich i publicystycznych. Charakteryzując antysłowniki, autor porusza także wiele kwestii związanych ze zwykłymi słownikami, w których te ?anty-? przeglądają się jak w krzywym zwierciadle. Książka jest pierwszym polskim opracowaniem tematu, obejmuje systematyczny przegląd antysłowników polskich ? od początku XVII wieku po drugą dekadę wieku XXI ? i kilku obcych, należących do klasyki gatunku.

Poradnik dla osób, które chcą wiedzieć nie tylko, jak mówić i pisać poprawnie, ale jak w ogóle mówić czy pisać w określonych sytuacjach, aby osiągnąć cel wypowiedzi, np. skutecznie kogoś przekonać do czegoś. Książkę polecamy wszystkim, którzy występują publicznie w jakiejkolwiek formie - np. prowadząc zebranie, przedstawiając prezentację, przygotowując pracę magisterską, ogłoszenie do prasy, zaproszenie na ślub lub wizytówkę - muszą dbać o kształt językowy swoich wypowiedzi. Szczególnie przydatna będzie dziennikarzom i politykom, redaktorom i korektorom, webmasterom i copywriterom, a także nauczycielom, maturzystom i studentom. W kolejnych rozdziałach omówione zostały różne aspekty komunikacji językowej i konstruowania wypowiedzi, w tym także dłuższych tekstów. Wiele uwagi poświęcono komunikacji internetowej. Książka zawiera obszerny wzornik tekstów użytkowych z gotowymi przykładami do wykorzystania.

Pierwszy od wielu lat uniwersytecki podręcznik fleksji polskiej: • nowoczesny, zwięzły, przystępnie napisany, • całościowo ujęte zagadnienia odmiany wyrazów, szyku i wyrażania określoności, • wyodrębnione zagadnienia do samodzielnych poszukiwań, • ćwiczenia z kluczem, • autentyczne przykłady z Korpusu Języka Polskiego PWN.

Jedyny tego rodzaju słownik w Polsce i jeden z nielicznych na świecie. Obejmuje ok. 800 wykrzykników onomatopeicznych ? czyli wyrazów typu bęc, bzz, cha-cha, kuku, łubudu, mach, trach, tup, wiu ? zilustrowanych ponad 1000 przykładów ze wskazaniem źródła. Ponadto zawiera trzy indeksy, które ułatwiają dobór onomatopei do naśladowanego dźwięku lub ruchu oraz do założonego rymu (co przyda się autorom wierszy dla dzieci). Walory edukacyjne książki powiększa kilkanaście całostronicowych artykułów, które ukazują rolę dźwiękonaśladownictwa i symboli dźwiękowej w funkcjonowaniu języka. Książka zainteresuje wychowawców przedszkoli i nauczycieli szkół podstawowych, autorów wierszy dla dzieci, tłumaczy, scrabblistów, semiotyków, teoretyków literatury, historyków literatury dziecięcej, językoznawców, słownikarzy oraz miłośników słowników. Autor jest profesorem Uniwersytetu Warszawskiego, twórcą i współtwórcą kilkunastu słowników, a także publikacji monograficznych, podręcznika akademickiego i licznych artykułów. Od wielu lat jest związany zawodowo z Wydawnictwem Naukowym PWN. Przykładowe hasła: BLA-BLA bla-bla itd. || ble-ble itd. Nazwy imitujące dźwięk słów, które są zbyt błahe, żeby je przytaczać. Pierwsza z angielskiego blah, druga może z kontaminacji pierwszej i rodzimego ple-ple (zob.). Wyraz pokrewny: blablać. Lars życzył sobie banalnej muzyczki i nieskomplikowanych tekstów. Takich w stylu: ?Ja kocham cię tak, jak ty kochasz mnie, bla, bla, bla?? (CKM) Wysłałem te listy 27 maja, aby zdążyły dojść przed podpisaniem konstytucji przez prezydenta. Odpowiedział tylko Sejm, ale to było takie klasyczne ble, ble, ble. (Super Express) BRYK bryk Nazwa dźwięku, jaki powstaje, gdy zwierzę takie, jak koń, osioł lub baran, biega, podrzucając w górę tylne nogi i zad. Wyrazy pokrewne: brykać, bryknąć. (?) ułożyła mu łepek na poduszce, przykryła kołderką i śpiewa: ? Aaa, lululu, mój baranku Czarnulu! Ale Czarnulek ? fik! bryk! ? i już stoi na nóżkach. (Maria Kownacka, Zofia Malicka, Dzieci z Leszczynowej Górki)